Η ιδιοκτησία είναι κλοπή

Ασκητικά

«Κλοπή είναι η οπωσδήποτε και οθενδήποτε αποκτηθείσα ιδιοκτησία»

( η ιδιοκτησία είναι κλοπή, από όπου και όπως κι αν αποκτήθηκε).

«Ο Θεός δεν αγαπά αυτό που γίνεται αναγκαστικά, αλλά αυτό που κατορθώνεται με την αρετή. Η αρετή επιτυγχάνεται με την ελεύθερη προαίρεση».

Ομιλία προς Πλουτούντας ( = αυτούς που πλουτίζουν)

«Ως πότε θα είναι παντοδύναμο το χρήμα, ως πότε θα κυβερνά ο πλούτος, η αιτία όλων των πολέμων, για τον οποίο κατασκευάζονται τα όπλα και ακονίζονται τα ξίφη;»

Καθελώ μου τας αποθήκας (= αδειάζω τις αποθήκες μου)

«Ή ο μεν ενδεδυμένον απογυμνών λωποδύτης ονομασθήσεται, ο δε γυμνόν μη ενδύων , δυνάμενος τούτον ποιείν, άλλης τινός προσηγορίας άξιος; Του πεινώντος εστιν ο άρτος, ον συ κατέχεις, του γυμνητεύοντος το ιμάτιον ο συ φυλάσσεις εν αποθήκαις, του ανυποδήτου το υπόδημα ο παρά σοι κατασήπεται, του χρήζοντος το αργύριον ο κατορύξας έχεις. Ώστε τοσούτους αδικείς, όσους παρέχειν ηδύνασο».

( Αν αυτός που γυμνώνει τον ντυμένο, ονομάζεται λωποδύτης, αυτός που δεν ντύνει τον γυμνό, ενώ μπορεί, αξίζει διαφορετική ονομασία;

Το ψωμί που κατέχεις είναι του πεινασμένου, το ρούχο που φυλάς στην αποθήκη σου είναι του γυμνού, το παπούτσι που δεν χρησιμοποιείς είναι του ξυπόλητου, το χρήμα που καταχωνιάζεις είναι του φτωχού.

Ολους αυτούς που θα μπορούσες να τους τα δώσεις, αλλά δεν το κάνεις, τους κλέβεις).

«Η παιδεία είναι η μόνη από τα αποκτήματα που δεν αφαιρείται και όσο ζει ο άνθρωπος και όταν πεθάνει παραμένει.»

**********

Ο Βασίλειος Καισαρείας, γνωστότερος ως Μέγας Βασίλειος γεννήθηκε πλούσιος, γύρω στο 330.Σπούδασε στην Αθήνα την αρχαία ελληνική φιλοσοφία, αλλά και όλη την επιστήμη της εποχής του, που ησχολείτο με τα όντα.Εμαθε εννέα επιστήμες.

Eγινε καθηγητής της ρητορικής.

Η θεολογία που ανέπτυξε δεν ήταν ακαδημαϊκή, ορθολογιστική, συναισθηματική ή αισθητική, αλλά καθαρά υπαρξιακή και υπήρξε το έδαφος πάνω στο οποίο στηρίχθηκε η Β Οικουμενική Σύνοδος, δυο χρόνια μετά την κοίμηση του.

Υποστήριξε την ωφέλεια της μελέτης των ελληνικών συγγραμμάτων και επιστημών.

Μοίρασε την περιουσία του στους φτωχούς.

Ετρωγε μόνο κριθαρένιο ψωμί και χόρτα.

Στην εποχή του η κοινωνική πρόνοια ήταν άγνωστη έννοια.

Εφτιαξε κοντά στην Καισάρεια μια ολόκληρη πόλη από φιλανθρωπικά ιδρύματα, γηροκομεία, νοσοκομεία, ξενοδοχεία, ορφανοτροφεία, σχολεία, σχολές επαγγελματικής εκπαίδευσης κ.α.

Τους λεπρούς, που την εποχή εκείνη ήταν απόβλητοι από την κοινωνία, τους φρόντιζε ο ίδιος.

Ιδρυσε και καθιέρωσε την διανομή αγαθών, τρόφιμα, ρούχα, χρήματα και κάθε είδους βοήθεια σε φτωχές οικογένειες, άπορους κ.λπ.

Βοηθούσε όλους, χωρίς καμία διάκριση, χριστιανούς, ιουδαίους και εθνικούς.

Κατακεραύνωνε τους εκμεταλλευτές.

Καταδιώχθηκε από δυο αυτοκράτορες.

Κοιμήθηκε σε ηλικία 49 ετών.

Τα μόνα περιουσιακά στοιχεία, που άφησε πίσω του, ήταν ένα τρίχινο ράσο και λίγα βιβλία.

Στην κηδεία του συμμετείχαν Ιουδαίοι, Εθνικοί και ένα πλήθος ανομοιογενούς θρησκευτικής και εθνικής απόχρωσης.

Από τον συνωστισμό σημειώθηκαν λιποθυμίες και θάνατοι.

Η κηδεία του έγινε την 1η Ιανουαρίου του 379, ημέρα που τον εορτάζουμε.

Στη δύση τον τιμούν στις 14 Ιουνίου, ημέρα που χειροτονήθηκε Επίσκοπος.