Ο Ιούδας κατοικοεδρεύει στο Φανάρι πλέον!

Ο Ιούδας δεν κρεμάστηκε φέτος. Ούτε πέρυσι…
Εδώ και χρόνια, έχει μετακομίσει στο Φανάρι και περνάει ζωή και κότα.

Έμαθαν πως «φιλάει υπέροχα»…

Ο καραφλός κύριος αριστερά είναι ο Δαλάι Λάμα στα νιάτα του, δεχόμενος χειροφίλημα υπό τινος "ορθοδόξου" ιερέως, υπό τα χαρίεντα όμματα άλλων "ορθοδόξων" κληρικών!

…πλάκωσαν και οι ναζί!

Όχι, δεν είναι ο Βενέδικτος Ιούδας. Πρόδωσε ο Βενέδικτος τον παπισμό; Όχι δα!

*

Γενικώς μας πήρε και μας σήκωσε…

το αγαπησιάρικο κονκλάβιο

...και η αγαπησιάρα!

*

Διαβάζω στο μπλογκ του εξαίρετου μπλόγκερ , Misha:

«Κάποιοι γράφουν ότι η ψευδένωση με τον παναιρετικό Παπισμό είναι ήδη μια πραγματικότητα από το 1965 ,όταν ο, κατά δήλωση του, ραββίνος Αθηναγόρας κατήργησε ετσιθελικά αποφάσεις τών Η΄ και Θ΄ οικουμενικών συνόδων.
Ο χρόνος επιβεβαιώνει αυτή την παρατήρηση.
2009 , Κωνσταντινούπολη: Ο αυτόπτης μάρτυς, θεολόγος, ιεροψάλτης και θερμός υποστηρικτής τού φαναριώτικου οικουμενισμού, κ.Παν.Ανδριόπουλος μεταφέρει, με εικόνες, στο προσεγμένο ιστολόγιο του την συμμετοχή ενός παπικού ιερέως με πλήρη λατινική ιερατική αμφίεση στον Εσπερινό της Αγάπης στον ναό του Νιχωρίου.»

Αχ! Τόση πολύ "αγάπη"...

...που μού 'ρχεται, απ΄τη συγκίνηση...

…να το ρίξω στον καλαματιανό!

*

Θυμάμαι, λοιπόν, την προηγούμενη φορά που είχε ξαναγίνει «ένωση». Θυμάμαι κάτι συλλείτουργα με παπικούς, εκεί στην Κωνσταντινούπολη, γύρω στο 1453…

…και το τι επακολούθησε.

Μήπως ήρθε η ώρα να ξαναπέσει η Πόλη και να δικαιωθεί τελικά ο παππούλης ο Παΐσιος;

*

Πάντως, για καλό και για κακό. εμείς οι ξεβράκωτοι παλαιοελλαδίτες διατηρούμε ακόμα το παλιό έθιμο…

...του καψίματος του Ιούδα!

*

* Διευκρίνηση προς «καλοπροαίρετους» φιλοσημίτες:
Ιούδας, στα Ελληνικά, είναι ο οιασδήποτε εθνικότητας ΠΡΟΔΟΤΗΣ.
Έλληνας, Τούρκος, Εβραίος, Γερμανός…
Η προδοσία δεν έχει πατρίδα.
Έχει όμως τίμημα.

Ορθοδοξία και Βατικανό

Γράφει: Ο Θύμιος Παπανικολάου
Ρεσάλτο 14/Φεβρουάριος 2007

Δεν μπορεί κανείς παρά να χαμογελάσει πικρά, αλλά και να ανησυχήσει σοβαρά με αυτές τις τελετουργικές φιέστες των συναντήσεων του Πάπα με τον Οικουμενικό Πατριάρχη και την επίσκεψη του Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου στο Βατικανό.
Τέτοια κοσμικά γεγονότα της ηγετικής κρατικής γραφειοκρατίας του Βατικανού με την ηγετική γραφειοκρατία της Ορθόδοξης Εκκλησίας είναι προμηνύματα άσχημων εξελίξεων.
Οι γραφειοκρατικές ηγετικές κλίκες (είτε είναι πολιτικές, είτε συνδικαλιστικές, είτε πνευματικές κλπ) πρωτίστως νοιάζονται για τα προνόμιά τους και ουδέποτε για το πολιτικό ή πνευματικό τους «ποίμνιο». Οι διαχειριστές κάθε εξουσίας την εξουσία τους διαφυλάσσουν και ισχυροποιούν και ο λαός πάντα αποτελεί γι αυτούς το αντικείμενο διαπραγμάτευσης και ποτέ το υποκείμενο της εξέλιξης και των αποφάσεων. Δεν μπορεί λοιπόν παρά να προβληματίζεται, να αγωνιά και να ανησυχεί ο κάθε «καθαρός» άνθρωπος με αυτές τις τελετουργικές συναντήσεις των διαχειριστών του κράτους του Βατικανού με τους διαχειριστές του Ορθόδοξου δόγματος.
Δεν είμαι ειδικός να εξετάσω το ζήτημα από τη θεολογική του σκοπιά. Αυτό το έχουν αναπτύξει τεκμηριωμένα οι άνθρωποι της Εκκλησίας που γνωρίζουν. Η ρηξικέλευθη τοποθέτηση του π. Μεταλληνού δεν με «φώτισε» απλώς, αλλά μου έδωσε και το έναυσμα για αυτό το άρθρο. Επαλήθευσε από τη «θεολογική σκοπιά» τη δική μου πολιτική θεώρηση.
Θα προσεγγίσω, συνεπώς το ζήτημα πολιτικά με τη μορφή των συνοπτικών παρατηρήσεων.

Παρατήρηση πρώτη.

Το υπερεθνικό κεφάλαιο και η πλανητική πολιτική του παράμετρος (Νέα Τάξη) έχουν κηρύξει σήμερα έναν ανηλεή πόλεμο εναντίον κάθε «εθνικής οντότητας», εναντίον κάθε συνεκτικού πολιτικού, πολιτισμικού και πνευματικού ιστού, εναντίον της συλλογικής ιστορικής μνήμης και συνείδησης, εναντίον των θρησκευτικών δογμάτων που αποτελούν ιστορικό μυϊκό σκελετό και πνευματικό νευρικό σύστημα των λαών. Η Ορθοδοξία αποτελεί, για λόγους που δεν θα αναλύσουμε εδώ, το μεγάλο εμπόδιο στον οδοστρωτήρα της παγκοσμιοποίησης.

Παρατήρηση δεύτερη

Η άλωση των εθνών, η διάλυση των κοινωνιών, η ισοπέδωση των λαϊκών κατακτήσεων και του πολιτισμού περνάει και μέσα από την άλωση των θρησκειών και Εκκλησιών. Η άλωση της Ορθοδοξίας περνάει μέσα από τον «εκσυγχρονισμό» της, μέσα από τη θεσμοποιημένη εκκοσμίκευσή της.
Δεν μπορεί να κτυπηθεί η Ορθοδοξία με μετωπικές επιθέσεις. Μπορεί να νοθευτεί και να αλλοιωθεί εσωτερικά. Κάθε κοσμοαντίληψη, κάθε σύστημα ιδεών «μεταλλάσσεται» από τους διαχειριστές του και δεν θανατώνεται από «εξωτερικούς εχθρούς». Αυτό συνέβη και με την κοσμοθεωρία του μαρξισμού.

Παρατήρηση τρίτη

Η Ορθόδοξη Εκκλησία δέχεται σήμερα ένα συνδυασμό επιθέσεων: Εσωτερική υπονόμευση, εξωτερικά κτυπήματα από το νεοταξικό κράτος και τις «προοδευτικές» και «αριστερές» ελίτ της παγκοσμιοποίησης. Κατακλυσμός της Ελλάδας από Ισλαμιστές. Εδώ προωθείται η θρησκευτική αντιπαλότητα και σύγκρουση με τον Ισλαμισμό, τον άλλο μεγάλο εχθρό της Νέας Τάξης. Αυτό που επιχειρείται είναι ο «εμφύλιος σπαραγμός» των «πιστών» των δύο επικίνδυνων δογμάτων
, μέσω της τεράστιας εισαγωγής ισλαμιστών στην Ελλάδα. Η ανέγερση των Τζαμιών σε αυτό αποσκοπεί. Το ισλαμικό στοιχείο αποτελεί μέγα κίνδυνο για την ελληνική κοινωνία. Αυτό όμως το ζήτημα θέλει ιδιαίτερη ανάλυση…

Παρατήρηση τέταρτη.

Οι γραφειοκρατικές ηγεσίες των Εκκλησιών και οι διαχειριστές των θρησκευτικών συναισθημάτων των λαών ήταν πάντα με το μέρος της εξουσίας: Οι πνευματικοί ροπαλοφόροι του καθεστώτος.
Αντίθετα ο κλήρος και ιδιαίτερα ο Ορθόδοξος κλήρος, το σώμα δηλαδή της Εκκλησίας, ήταν με το λαό, ήταν ζυμωμένος με το λαό. Γι αυτό σε όλα τα μεγάλα ιστορικά γεγονότα και τα λαϊκά κινήματα η γραφειοκρατική ηγεσία στεκόταν απέναντι από το σώμα του κλήρου που ήταν με το λαό και τους αγώνες του. Αυτή τη «λεπτομέρεια» την αγνόησε η Αριστερά και ταύτισε τους διαχειριστές της Ορθοδοξίας με το συνολικό σώμα της Εκκλησίας, προκαλώντας καταστροφικούς «διχασμούς». Και σήμερα συνεχίζει το ίδιο βιολί, μη διακρίνοντας ότι η Ορθοδοξία και το σώμα της Εκκλησίας όχι μόνο δεν είναι ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, αλλά βρίσκεται και στο στόχαστρο της πλανητικής εξουσίας και των εσωτερικών εντολοδόχων της.

Παρατήρηση πέμπτη

Σήμερα στη φάση της παγκοσμιοποίησης και του πλανητικού ολοκληρωτισμού οι «εθνικές» και «τοπικές» εξουσίες (πολιτικές ή πνευματικές) δεν έχουν καμία ισχύ, αποτελούν «βάρος», «βλαβερή πολυτέλεια» για τη Νέα Τάξη. Το πολιτικό ισοδύναμο του υπερεθνικού, αυτοκρατορικού ιμπεριαλισμού είναι το πλανητικό κράτος και το πνευματικό ισοδύναμο το πλανητικό θρησκευτικό («Εκκλησιαστικό») κράτος. Το κράτος του Βατικανού εκπληρώνει αυτές τις νεοταξικές προδιαγραφές. Ο Παπισμός δεν είναι Εκκλησία, είναι θεσμοθετημένο εκκοσμικευμένο κράτος!!!

Παρατήρηση έκτη

Το κατεστημένο της Ορθόδοξης Εκκλησίας θέλει να ενσωματωθεί σε αυτό το πλανητικό πνευματικό κράτος. Δεμένο πάντα με την εκάστοτε εξουσία θέλει να ενσωματωθεί στις νέες διεθνείς ανακατατάξεις διαπραγματευόμενο ένα μεγάλο του ατού: Την ορθόδοξη Εκκλησία. Γιατί μόνο η Ορθόδοξη Εκκλησία παρέχει το πνευματικό άλλοθι, δηλαδή δίνει την ταυτότητα της Εκκλησίας στο Βατικανό, στο παγκόσμιο «χριστιανικό» κράτος!!!
Αν επιτευχθούν αυτοί οι νεοταξικοί σχεδιασμοί (δεν το βλέπω, λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο) τότε η Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία θα έχει αλωθεί, θα έχει μεταλλαχτεί σε εκκοσμικευμένο Παπισμό, σε θεσμοθετημένο κράτος της Νέας Τάξης.

Τελευταία παρατήρηση

Το επιχείρημα ότι ο Πάπας μιλάει κατά της παγκοσμιοποίησης είναι για τους αφελείς. Και οι γενίτσαροι της παγκοσμιοποίησης μιλούν εναντίον της!!!
Το ίδιο πολιτικά ανόητο είναι και το επιχείρημα ότι ενωμένος ο «Χριστιανισμός» θα πολεμήσει πιο αποτελεσματικά τη Νέα Τάξη. Ο «Χριστιανισμός» όμως αυτός δεν θα είναι Εκκλησία, αλλά παγκόσμιο κράτος για τη χειραγώγηση των «πιστών». Κανένα κράτος και καμία κοσμική εξουσία δεν αυτοαναιρείται. Η μόνη εξουσία που είναι ικανή να αντισταθεί στον εφιάλτη της Νέας Τάξης είναι αυτή που εκπορεύεται από τα κάτω: Από το λαό, από τον κλήρο, από τη δημοκρατική αυτό-οργάνωση των «πιστών», από την Εκκλησία του λαού και όχι τις γραφειοκρατικές κλίκες κορυφών…

Διαβάστε ΕΔΩ

Δειτε ΕΔΩ

Να σας σηκωθεί η τρίχα κάγκελο!

Πατριάρχης (;) Βαρθολομαίος

2 Νοεμβρίου του 1991

«… Δυστυχώς οι δύο λαοί διέκοψαν την αρμονική συμβίωση των 400 χρόνων, όταν ξεσηκώθηκαν κάτι ξεβράκωτοι, το 1821 και δημιούργησαν τις γνωστές προστριβές ….»

*

28 Noεμβρίου του 2006

*

14 Μαΐου του 2008

“Το Πατριαρχείο μας και η Αμερική υπηρετούμε τα ίδια ιδανικά δικαιοσύνης, ελευθερίας, όλες τις μεγάλες ηθικές και πνευματικές αξίες που ισχύουν διαχρονικώς, παγκοσμίως…”

Και σ΄ανώτερα βρε…

Αντε, του χρόνου και με τους Σατανιστές Ανάξιε-Αιρετικέ !!!

Είναι Εκκλησία το Βατικανό;

Πρώτα ο αϊτός.

Μετά ο κεραυνός.

Και τώρα ξεμείναμε με τον βάτραχο…

ΑΤΙΜΗ ΚΕΝΩΝΙΑ !!!